
Werner De Smedt was nog maar net van de schoolbanken of hij mocht al meedoen in ‘Blueberry Hill’ van Robbe De Hert. En de trein was vertrokken. Gelukkig maar, want op de schoolbanken voelde Werner zich niet gelukkig. Er was één groot verschil met nu…
In gesprek met Primo geeft de Familie-acteur toe dat hij op school zijn draai niet vond: “Moeilijk. Zeker niet op het Sint-Aloysiuscollege van Ninove. In het vierde leerjaar kreeg ik er eens een tik van een leraar.” En dat liet een diepe impact na…
“Ik weet niet meer waarom, maar het is alsof ik ‘m nog altijd voel, die lap. Ik herinner me nog goed dat er sommige jongens, op 1 september, in de rij stonden te wenen omdat ze wisten bij welke leraar ze terechtkwamen. Echt nog het ancien regime”, zucht Werner De Smedt in Primo. “Ik heb me daar nooit thuis gevoeld.” Eén ding is duidelijk…
Wie beweert dat het ‘vroeger allemaal beter was’, vergeet dergelijke zaken duidelijk. “Ik mag er niet aan denken dat het wel nog zou gebeuren, maar in die tijd ging het er zo aan toe.” Hoe reageerden zijn ouders?
“Thuis werd er nauwelijks over gesproken. Dat deed je gewoon niet en dat lag ook niet in mijn aard. Ik liep niet met mijn problemen te koop.” Toch werd Werner De Smedt er zelfs ziek door…
“Ik herinner me wel veel fysieke ongemakken. Ik was vaak ziek. Astma-aanvallen, terwijl ik dat nu al jaren niet meer heb. Ik kon soms weken kortademig zijn van de stress. Het maakte me ziek”, onthult Werner De Smedt in gesprek met Primo.