Hoe brak Philippe Geubels door bij het grote publiek? Zijn er toevalligheden die van groot belang bleken te zijn in de uitbouw van zijn carrière??

“Ik weet niet of ik echt in toeval geloof. Ik heb eens een boek gelezen, ‘Verlichting voor luie mensen’, en dat gaat erover dat je eigenlijk maar een passagier bent in je eigen leven. Je dénkt dat je aan het roer staat. Maar het is niet zo, want alles is op voorhand bepaald en ‘de vrije keuze’ waar we zo graag in geloven, is relatief”, vertelt Philippe Geubels in Het Laatste Nieuws.

“Als ik toch één toevalligheid moet noemen: dat ik op mijn 24ste heb deelgenomen aan de Comedy Casino Cup”, geeft Philippe Geubels toe. “Een paar jaar ervoor was ik gestart met stand-upcomedy – vraag me niet waar ik de moed haalde – omdat ik het eens had gezien op televisie en dacht: ‘Hoe geweldig moet het niet zijn om daar je job van te kunnen maken?’” 

“Bij mijn eerste optreden, in het jeugdhuis van Oelegem, ging ik dood van de stress. Zo zenuwachtig was ik dat ik de hele tijd over het podium zou hebben geijsbeerd. Tot ik de microfoon in het statief stak, dan moést ik wel blijven staan. En dat ik mij er stiekem achter kon verstoppen, was mooi meegenomen”, doet Philippe Geubels zijn verhaal in Het Laatste Nieuws.

“Ik kreeg vijf minuten tijd, op drie minuten was ik klaar, maar de mensen vonden het goed, en ik bleef optredens boeken. Ik reed heel het land door”, blikt Philippe Geubels terug op die beginperiode. “En op een dag zei Nigel Williams (stand-upcomedian, red.): ‘Er komt een comedywedstrijd op televisie, ge moet meedoen.’ Ik zei ‘nee’. Ik durfde niet. Maar Nigel zei: ‘Onnozelaar, ge gáát. Ge hebt niks te verliezen. Ge staat nergens. Als ge meedoet en het lukt niet, staat ge nog altijd maar nergens.’”

Het bleek het begin van alles te zijn: “Na de Comedy Cup is het hard gegaan. Ineens zat ik in ‘De slimste mens’, maar dat was achteraf bekeken te snel en te veel voor een angstig iemand als ik. Het was dubbel.” Wat bedoelt Philippe Geubels daarmee?

“Eindelijk deed ik wat ik graag wilde doen, maar het leven dat erbij hoorde, de bekendheid en zo, vond ik lastig”, durft Philippe Geubels toegeven in gesprek met Het Laatste Nieuws. “Ik ben naar de psycholoog moeten gaan om van die dualiteit verlost te geraken, maar zelfs dan nog: echt wég is die niet.”