Ellen Callebout is altijd al een dierenvriend geweest. Nochtans had ze als kind nooit een huisdier gehad, behalve eens een cavia. Vanwaar dan die grote liefde voor honden?

“In het restaurant was ik altijd heel hartelijk voor mensen die met dieren kwamen. Ik had altijd hondenkoekjes klaarstaan”, vertelt de echtgenote van Gert Verhulst over de periode toen ze haar eigen horecazaak uitbaatte.

“Maar ik had zelf geen tijd voor een huisdier in die periode. Dat is pas gekomen toen we ons huis in Oostduinkerke kochten. Leo en Marcel waren mijn eerste honden, en die zijn mijn kindjes geworden”, klinkt het liefdevol bij Ellen in Dag Allemaal.

“Ik kan me geen leven voorstellen zonder een hond. Gert weet dat hij voor de rest van zijn leven zijn huis met een hond zal moeten delen. Ik vind dat echt een meerwaarde in ons leven. Die beestjes brengen zoveel vreugde en geluk. Ook verdriet natuurlijk, als ze ziek zijn of als ze doodgaan, zoals Marcel”, bekent Ellen Callebout stilletjes…

“Toen Marcel stierf, moest ik door een rouwperiode, en Gert heeft er ook van afgezien. Marcel is twee jaar ziek geweest, daardoor was het contact nog intenser.” En dan komt Ellen met een opvallende onthulling…

“Gert zegt dikwijls dat hij denkt dat ik van Leo minder verdriet zal hebben, omdat die hond al 12 jaar een gelukkig leven heeft. Marcel niet, dat was zo’n sukkeltje, die is vier keer bijna gestorven”, klinkt het emotioneel bij de echtgenote van Gert Verhulst in Dag Allemaal.

“Dat we dachten dat hij de operatie niet zou overleven maar er toch weer doorkwam. Dat was telkens zo emotioneel. Hij slorpte al mijn tijd op, daardoor liet hij ook zo’n grote leegte achter.” Het rouwproces duurde uiteindelijk twee jaar…

“Pas na twee jaar was ik klaar voor een nieuwe hond. Maar Billie is geen vervanging voor Marcel, want die is onvervangbaar”, benadrukt Ellen Callebout in Dag Allemaal.