In Vlaanderen blijft Bart De Wever met een straatlengte voorsprong de populairste politicus, maar nu hij premier van België is moet hij natuurlijk ook de Walen bedienen. Hoe kijkt men over de taalgrens naar onze Vlaams-nationalistische premier?

Hoe kijken de Walen naar Bart De Wever nu hij premier van België is geworden? De Wever wordt al lang niet meer aanzien als ‘gevaarlijke separatist’, zoveel is duidelijk. Beneden de taalgrens hebben ze immers een nieuwe vijand gevonden…

Volgens De Stemming, het opinieonderzoek van De Standaard, VRT NWS en de RTBF, is premier De Wever in Wallonië al lang niet meer publieke vijand nummer één is. Hij geniet er zelfs relatief veel steun, lezen we in De Standaard. Eén getuigenis valt op…

“Zelfs in het ‘maison du peuple’ van deelgemeente Bracquegnies volstaat de naam De Wever niet om de aanwezigen te doen steigeren”, schrijft het dagblad. Daar hebben ze een andere schietschijf gevonden…

“Bouchez, ça c’est un co-na-rd. Maar De Wever? Hij heeft mijn politieke kleur niet, maar hij lijkt me een redelijk man. En hij pakt de dingen aan, dat was nodig”, lezen we in De Standaard een uitspraak van bewoner Bernard De Roeck. Al pakt zijn maat Alain het iets voorzichtiger aan…

“De Wever is nu kalm, ja. Het is ook niet het moment om veel over separatisme te toeteren als je weet hoe hoog de schuldenberg van ons land is.” Maar dan stelt Alain zich toch één duidelijke vraag…

Gaat De Wever kalm blijven? Alain vreest ervoor: “We zijn zijn separatistische eisen nog niet vergeten. Een beetje wantrouwen is gezond”, uit Alain zijn grootste vrees in gesprek met De Standaard. Of hoe Bart De Wever als eerste minister de perceptie toch (deels) heeft weten te keren…