Naast actrice en zangeres is Pommelien Thijs ook gezicht van een Oxfam-campagne. Een status als rolmodel vindt Pommelien nog net ok, maar een functie al woordvoerder vindt de zangeres een brug te ver. Hoe komt dat?

“Misschien was dat een reactie op de machteloosheid die ik voelde. Voor mij is het altijd enorm zoeken naar wat ik als publieke persoon doe: hoe luid wil ik zijn, en waar kan ik bijdragen aan het gesprek?” verduidelijkt Pommelien Thijs in gesprek met De Standaard. Kan ze het verschil maken?

“Dat blijft de vraag”, aldus Pommelien Thijs. “Ik weet dat mensen niet noodzakelijk klakkeloos dingen aannemen van mij. Je moet hen tot hun eigen conclusies laten komen, anders blijft het niet hangen, en ben je gewoon aan het roepen naar elkaar.” Toch is één ding duidelijk…

“Maar je voelt het wel borrelen in de samenleving, met de protestmarsen in Brussel en de artiestenstatements tijdens de festivalzomer”, geeft Pommelien Thijs toe in gesprek met De Standaard. Wat zijn nog zaken waaruit de zangeres hoop put op een betere toekomt?

“Ik denk zeker weleens dat we allemaal f*cked zijn. Maar verder gaat dat niet: nihilisme past niet bij mijn mensbeeld, en dan begin ik al snel te zoeken naar manieren waarop ik toch kan bijdragen”, verduidelijkt Pommelien Thijs. Want één ding is duidelijk…

“Want het alternatief, niet hopen op beterschap, is veel erger. Dus voor mijn eigen mentale gezondheid moet ik er blijven in geloven dat er betere tijden op komst zijn”, klinkt het bij Pommelien Thijs in gesprek met De Standaard.